GRANDO

GRANDO

Graece κάλαζα, nix coagulata est, veteri Scholiastae Pap. Theb. l. 8. v. 408. ubi solidam nivem eam vocat: de cuius natura vide Aristot. Meteorologic. l. 1. c. 12. Niceph. Blemmydam Epitom. Physic. c. 14. Platonem et eius Commentatores in Timaeo, Plutarch. Placitis Philosophor. l. 3. c. 4. Plin. l. 2. c. 60. Alios. Eam carmine averti posse, credidit prisca aetas, teste eod. l. 28. c. 2. nec minor virtus chalaziae lapidi tributa, uti supra vidimus. Sed nullâ ratione Aegyptii Magi amoliri potuêre grandinem, quae inter X. Aegypti plagas septima numero, tantae suit magnitudinis,

Exod. c. 9. v. 24. et seqq. quanta antea numquam --- Et percussit in omni terra Aegypti cuncta, quae fuerint in agris, ab homine usque ad iumentum, cunctamque herbam agri --- et omne lignum regionis confregit. Nec Amalecitarum Sacerdotes, cum in praelio contra Iosuam, illorum plures Ios. c. 10. v. 11. morirentur lapidibus grandinis, quos deiecit in cos Iehova de caelo, quam quos occidêrunt filii Israelis gladio, Ταλαντιαίαν istiusmodi grandinem vocat Scriptor Apocalyps. c. 16. v. 21. h. e. magnam, quasi talenti pondo, cuiismodi grandinem, non tam naturae vi, quam divino miraculo saepe emitti, et his exemplis, et aliis, quae Historia suppeditat, liquet. Sic valentis Imp. tempore, 6. Id. Iul. grandinem magnitudine inusitatâ, lapidibus similem, CP. decidisse, et multis in ore fuisse, eam irato Deo delapsam fuisse, memorat Socrat. Hist. Eccl. l. 4. c. 10. Nicephorus admirandam magis grandinem narrat, cecidisse pluribus in locis, saxis manuariis maiorem, et, quae circiter octonarum librarum pondus traheret, quo tempore Alaricus obtinebat, l. 13. c. 36. Sigebertus, inter alia grandinis, quae apud Augustodunum cecidit, frustra meminit unius, cuius longitudo fuerit pedum 16. latitudo 7. altitudo duorum, ad A. C. 824. Plura vide apud Sim. Maiolum Dier. Canic. coll. 1. Quousque autem, uti in aliis tempestatum generibus, sic in grandine quoque cienda, Magorum, veneficarum, Satanaeque, qui per illos operatur, permittente Deo, potestas procedat, alibi dicemus. De alia notione vocis, vide supra, ubi de Chalazia. Hinc χαλαζοκοπία, apud Theophrast. de Causis Pl. l. 5. c. 9. Ε῎νιαι πληγαὶ καὶ ἀπὸ τȏυ δαίμονος συμβαίνουσι, καθάπερ ἡ χαλαζοκοπία, Quaedam plagnae etiam a Deo contingunt, ut si calami segetes grandine quassentur franganturque. Nempe et vehementem calamitatem (a calamis segetis grandine confractis primitus sic dictam) credidêrunt ipsi Gentiles ξυμφορὰν θεήλατον, sive, ut Cic. ait, irâ caelitum invectum malum, Tusc. Quaest. l. 4. apud Voss. de Idol. l. 3. c. 12. ubi multa de Grandine egregia.